Nowe pokolenie- Andrea

Imię: Ostatnia z trójki nazywa się Andrea. 

~*~

Ksywy: Rodzeństwo nazywa ją zaczepnie Ślepka. Szczerze ją to rani. Ale lubi, gdy ktoś nazwie ją Andi lub An.

~*~ 

Wiek: Ma kilka dni jak pozostali.

~*~

Płeć: Wadera to oczywiste.

~*~

Aparycja: Andrea jest mieszanką wyglądu obojga rodziców. Drubniutka i delikatna sylwetka matki i jej szare futro. Jedno oko zielone drugie złote. Biedaczyna jest zarazem na to drugie niewidoma. Jedno jej skrzydło jest złote drugie zielone. Końcówka ogona jest czarna. Jedna przednia łapa jest cała biała, a na barku ma zieloną gwiazdę. Po tatusiu ma czarną maskę na pyszczku.

~*~

Charakter: Milo był zadowolony, gdy dowiedział się, że Andrea odziedziczyła jego stoicki spokój. Mała jest strachliwa i nieśmiała. Jest delikatna. Ma bardzo wrażliwe serce i bardzo łatwo można ją urazić. Jest typem marzycielki. Jest cierpliwa i uczciwa. Szczera. Ma dużą wyobraźnię. Jest ciekawska i łatwowierna.

~*~

Moc: Nie odkryła jeszcze swoich mocy, ale rodzice mają pewne obawy co do jej zdolności.

~*~

Umiejętności: To jest połączone z jej mocą. Bowiem nie ma konkretnych zdolności prócz jednej. Przez to, że jest ślepa na złote oko widzi nim... Duchy. Może też z nimi rozmawiać. Trochę ją to przeraża.

~*~

Historia: Nie przeżyła zbyt wiele, więc jak reszta rodzeństwa nic ci nie opowie.

~*~

Data urodzenia: Najmłodsza i najsłabsza z trójki. Na świat przyszła kilka minut po Sorenie dnia 04.06.2014r.

~*~

Stanowisko: Tylko szczenie.

~*~

Atrybut: Uwielbia swoje skrzydła,choć jeszcze nie umie latać, ale wykorzystuje je do innych rzeczy jak na razie.

~*~

Rodzina: Amika i Milo- Rodzice

Raven i Soren- Rodzeństwo

~*~

Lubi: Mała wielbi spokój i ciszę. Lubi w gorszych chwilach wtulić się w ciepłe futro Amiki.

~*~

Nie lubi: Nie lubi hałasu. Nie cierpi też jak jej rodzeństwo jej dokucza. Co robi zresztą często.

~*~

Ciekawostki: 

-Mimo tego, że rodzeństwo jej dokucza stara się zachowywać jak oni, żeby tylko ją zaakceptowali. Niezbyt jej to wychodzi. 

-Jest głównym obiektem dokuczań rodzeństwa. Dlatego często trzyma się mamy lub taty.